Wojciech Zembaty (ur. 1978 r.) studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim, ale ostatecznie ukończył polonistykę. To twórca wszechstronny – autor esejów historycznych, piosenek i recenzji oraz tekstów satyrycznych (talent i abstrakcyjne poczucie humoru ojca autora, Macieja Zembatego, kształtowały wrażliwość pokoleń Polaków, śpiewających Cohena i słuchających w Trójce „Rodziny Poszepszyńskich”). Wojciech Zembaty konsultuje także scenariusze filmowe i pisze opowiadania (publikowane na łamach „Lampy i Iskry Bożej” oraz „Nowej Fantastyki”). Jego pierwsza powieść Koniec pieśni (Znak, 2011) to epicko-fantastyczna historia inspirowana czasami króla Artura i celtyckimi wierzeniami. Autor nie boi się rywalizacji w poetyckich slamach, śpiewał także akustycznego punkrocka z zespołem Pneumatycy. Jest wszechstronnym artystą, nieodkrytym jeszcze przez czytelników i krytyków. Zembaty wybrał Kraj Kwitnącej Wiśni, gdzie mieszka razem z żoną Japonką i dziećmi. Z tej egzotycznej perspektywy obserwuje świat i tworzy.
